Waar ik regelmatig last van had, is dat ik niet toekwam aan de zaken die ik die dag of week had willen doen. Toch had ik het voor mijn gevoel erg druk en voor ik het wist was er alweer een dag of een week voorbij. Ik had het druk met meetings, mails, telefoontjes en ad hoc zaken die voorrang hadden en kwam niet altijd toe aan het uitdenken en uitwerken van plannen. Is dit herkenbaar?

Toen ik goed ging bekijken of al deze zaken wel belangrijk waren of echt prioriteit hadden, kan ik je nu vertellen dat dat niet het geval was. In veel gevallen was er een bepaalde aanpak ingeslopen waarbij ik zo snel mogelijk op alle mailtjes en telefoontjes antwoordde. Verder dacht ik dat ik aanwezig moest zijn bij al die meetings waarvoor ik uitgenodigd werd. Echter toen ik ging onderzoeken wat mijn rol binnen de meetings was, kwam ik tot de conclusie dat een groot aantal ook zonder mij door konden gaan. Dit scheelde heel wat tijd.

Nu ruim ik tijd in om aan mijn plannen te werken en dan zet ik mijn telefoon op stil en mijn mail uit. Deze check ik wel regelmatig alleen niet meer elke keer als ik een ‘pling’ hoor.

Op deze manier stel ik mijn prioriteiten en besteed ik tijd aan belangrijke zaken die nu nog niet urgent zijn. Want wanneer je belangrijke zaken blijft uitstellen worden ze vanzelf urgent en zal het stress niveau toenemen. 

Mocht je ook regelmatig tijd te kort komen, ga dan eens na hoe je je werk aanpakt en probeer meer tijd te steken in zaken die echt belangrijk zijn. 

Succes.

 

 

www.renasense.nl

Bij veel bedrijven is er een functiehuis aanwezig. Hierin staat per functie beschreven wat de inhoud van een functie omvat, welke werkzaamheden erbij horen en wat iemand minimaal moet kunnen. Zo ook bij leidinggevende functies. Naast deze beschrijvingen zijn er ook nog de ongeschreven regels binnen een bedrijf, waarvan geacht wordt dat je deze als vanzelfsprekend wel weet en je je hieraan houdt. Indien je je hier niet aan houdt is het te hopen dat iemand je erop attendeert zodat je er wat aan kan doen.

Binnen een bedrijf (en ook privé), is het zo belangrijk dat je als leidinggevende (of als ouder) niet alleen vertelt wat je precies verwacht maar dat je zelf ook het goede voorbeeld geeft. Niets is namelijk zo ongeloofwaardig als iemand die aangeeft dat er een bepaald gedrag wordt verwacht alleen dit gedrag zelf niet laat zien.

 

Of zoals Stephan Covey aangeeft:

“What you do has far greater impact than what you say”. 

 

www.renasense.nl

In de huidige tijd, waar ontwikkelingen zo snel gaan, is het soms moeilijk om ze allemaal bij te houden. Het kan ook zo zijn dat niet alle ontwikkelingen in jouw interessegebied liggen.

Voor iedereen is het wel belangrijk dat je jezelf blijft uitdagen en ontwikkelen. Dit hoeft natuurlijk niet alleen vakinhoudelijk of branche-specifiek te zijn. Het ontwikkelen van persoonlijke (sociale- en communicatieve) vaardigheden zijn uitermate belangrijk en zullen uiteindelijk het verschil maken tussen mensen die dezelfde vak- en/of branche kennis hebben.

Iemand die zich echt in kan leven in een vraagstuk van een klant, zal op meer begrip kunnen rekenen dan iemand die het alleen theoretisch kan onderbouwen en er verder geen gevoel bij heeft. Wanneer je een presentatie moet geven is het bijvoorbeeld belangrijk dat je weet wat er bij ‘jouw’ publiek kan spelen en dat je hun taal spreekt. Hiermee kweek je vertrouwen.

Ik zie regelmatig dat het verder ontwikkelen van persoonlijke vaardigheden een ondergeschoven kindje is en deze helaas niet altijd op waarde worden geschat. Het opleidingsbudget wordt grotendeels gespendeerd aan inhoudelijke trainingen met de bijbehorende certificeringen en maar een (heel) klein deel aan het verbeteren van de persoonlijke vaardigheden.

Denk zelf eens na wat nu voor jou het verschil maakt tussen twee mensen met de dezelfde inhoudelijke kennis. Wie geloof en vertrouw jij?

En …….?

Onderschat de kracht (van het ontwikkelen) van je eigen persoonlijke vaardigheden NIET.

www.renasense.nl

Wat is er makkelijker, indien zaken niet goed gaan, dan lekker te gaan mopperen en de schuld buiten jezelf te leggen. Even lekker zwelgen in zelfmedelijden en anderen de schuld geven van deze situatie.

Indien dit regelmatig voorkomt wordt het echt tijd voor een stuk zelfreflectie. Probeer de situatie eens van een andere kant te bekijken. Wat had je er zelf aan kunnen doen? Hoe zou jij het een volgende keer aanpakken?
Want als iedereen de ‘schuld’ buiten zichzelf legt, kom je in een afwachtmodus en zal er weinig gaan gebeuren en zal er dus niets veranderen.

Het is sowieso slim om op het einde van de dag of het einde van de week even stil te staan wat er die dag/week voor jouw gevoel goed is gegaan en waar jij energie van kreeg. Maar kijk ook welke momenten je een onbehaaglijk gevoel gaven en alleen energie hebben gekost. Als je dat in kaart kan brengen, probeer dan van het eerste meer te gaan doen.

Verder kun je het beste de zaken die je een vervelend gevoel gaven eens goed onder de loep nemen en voor jezelf uitpluizen wat er nou gebeurde waardoor dit gevoel ontstond. Dan pas kun je zaken veranderen. Wanneer er daarna eenzelfde soort situatie zich weer voordoet kun je het anders en beter aanpakken.

Probeer het maar eens. Veel succes!

 

 

www.renasense.nl

 

Herken je dit?

Binnen je functie heb je een opdracht gekregen waar je je tanden in kan zetten. Deze opdracht is je op het lijf geschreven en een echte uitdaging. Je gaat ermee aan de slag en al snel begint zich enig resultaat te vormen. Je opdrachtgever is blij met de vorderingen die je maakt. Alleen vind jij dat het beter moet en kan. Je stopt er nog meer tijd en energie in en je wilt laten zien dat het beter kan. Het moet perfect zijn voordat je het eindresultaat kan laten zien. Alleen ben je steeds niet tevreden.

Indien je dit herkent, vraag je dan eens af: Wat maakt dat het resultaat steeds niet goed genoeg voor je is?

Zijn het je eigen verwachtingen of ben je bang dat je niet aan de verwachtingen van anderen / je opdrachtgever voldoet?

Indien dit laatste het geval is: vraag feedback aan de ander, dan hoor je meteen of het goed (genoeg) is en wat je eventueel nog bij kan schaven.

Het streven naar perfectie is vaak het gevolg van leven naar andermans verwachtingen. Aangezien deze vaak groter worden in onze eigen gedachten leg je de lat voor jezelf steeds hoger.

Probeer de lat eens op een realistische hoogte te leggen en vraag tijdig feedback.

www.renasense.nl

Stel je krijgt de vraag “Wat zijn jouw doelen voor dit jaar?”.

Heb jij dan je antwoord klaar……, of maak je je ervan af met “weet ik (nog) niet”.

Mocht het antwoord “weet ik niet” zijn dan is het goed om hier over na te denken. Het is belangrijk dat je af en toe stil staat bij hetgeen je allemaal al hebt bereikt maar ook met wat je nog wilt bereiken. Dit geldt voor zowel privé als zakelijk gebied. Want zonder duidelijk en realistisch doel, hobbel je door en laat je andere voor jou beslissen, in plaats van dat je zelf het heft in handen neemt.

Belangrijk bij het stellen van doelen, is dat je in ieder geval op hoofdlijnen een plan opstelt hoe je er wilt komen. Neem niet te grote stappen en af en toe zul je een stapje terug moeten doen om weer verder te kunnen komen. Zorg dat je flexibel blijft want als je steeds hetzelfde blijft doen, krijg je ook steeds dezelfde uitkomst en dan is het juist belangrijk om via een zijstap of andere route bij je doel te komen.

Probeer ook te genieten van de weg die je nodig hebt om bij je doel te komen en vier (kleine) successen.

 

Zonder actie is een doel alleen maar een droom!

www.renasense.nl